Lang verhaal maar even hoofdje legen
Door: Sanne
Blijf op de hoogte en volg Sanne
22 Oktober 2016 | Oeganda, Masaka
Zo .. ik heb inmiddels stroom en hopelijk kan ik een verhaaltje posten.
De reis:
Keurig op tijd vertrokken uit Amsterdam, er moesten nog koffers van iemand uit et vliegtuig gepakt worden. En er was een passagier die te laat was en die koffertjes moesten er dus weer bij.
Ik heb nog een mac poeder gekocht
We gingen iets over 16.00u de lucht in.
Onderweg naar Cairo.
Toch nog een glutenvrije maaltijd special order kunnen regelen. T was trouwens kip met rijst en een prima kruidencombinatie met boontjes en wortels.
In het vliegtuig heb ik weer eens de muziekjes kunnen luisteren die op mijn IPod touch stonden .
Ik heb nog een appel van de steward gehad.(ja ik had nog trek en t toetje was niet glutenvrij-sanne proof)
En een dikke sorry toen hij een glas cola over mijn macbook gooide.. :(
Ik hoop maar dat het geen problemen geeft.
Ik voelde eigenlijk ineens een warme gloed.
M'n hart begint sneller te kloppen ... Uganda is echt Heel erg dichtbij ! Helemaal toen we flink moesten haasten.
Ons vliegtuig naar Cairo had vertraging opgelopen. Pap en ik moesten dus flink in de benen komen en doorsprinten.
Daar stonden we dan, op een wildvreemde luchthaven ... "there is no time lady" de veiligheidscontrole was niet super streng.
Met riem, bergschoenen en laptop camera in de tas en al heb ik de security check prima doorlopen. Pap daarentegen, moest 1 aansteker inleveren. Dikke onzin want het doosje lucifers in z'n zak was geen probleem :')
Om 21.45u gingen we weer boarden. Ook in dit vliegtuig kregen we een hot meal. Helaas hier geen lekkernij voor mij. Dus heb ik maar een beetje gegeten van m'n meegebrachte foodies / lees: uitgedroogde glutenvrije ontbijtkoek.
Pap slaapt wat ondertussen. Ik kan niet slapen. Ik luister naar Josh Groban. Wat een mooie stem heeft hij. "You raise me up". Prachtig lied. Ik luisterde dit nummer heel vaak toen ik in mijn diepte punt van mijn eetstoornis zat.. het doet mij even bibberen..
niet te geloven dat ik zo mocht groeien. Nu naar Uganda kan!
Enfin.. verder.
Ik schrijf in m'n boekje en droom in gedachten af naar de kindjes in Lwengo. Naar de "sisters" in the backpackkers... naar Andrew die ons komt ophalen. Naar andere Nederlanders die (Theo en Jopie) we kaas gaan brengen :)
En naar onze Puttense Merel, in Kampala, waar we een pakketje voor meenemen..
De 2e vlucht ging prima. We komen on time aan in WARM Entebbe. Pap maakt een selfie van ons met ons "vliegmachien".
Haha er was in het vliegtuig, een rij stoelen voor ons, een Ugandese en dame uit Rwanda, die met mij op de foto wilde. Muahaha ik moest lachen.. toch ziet men hier een Bounty :p
Enfin, Ook onze koffertjes en T'tasssn zijn keurig heel op de band aangekomen. (Sealen is trouwens best prijzig !)
Ik kijk pap aan. Wauw. We zijn er!
Visum 50$ (schijnt vorig jr 100$ te zijn geweest) maar het is gelukt. Ik begon al weer ugandees te kletsen en dat doet een ugandees goed :) ze verwachten het niet dus des te groter de verbazing.
Eerst nog heeeeel nodig plasssn. (Mam, ik moest zo nodig als bij de stupa :') )
Overigens werken pap z'n tabletjes goed hoor. "Zeikerd" ;) op Schiphol hebben we wel 4x toilet bezocht :p
Toen t poortje door naar Andrew. Ahhhh dat was zo fijn!!!!! Een dikke knuffel en gewoon dat vertrouwde gezicht, stem, hij was het echt ! En bracht ons veilig naar een lodge in Kampala. We probeerden nog quacamole te "orderen" maar dat was helaas niet mogelijk. Het was 05.15 inmiddels, er is +1 uur tijdsverschil met Nederland. Wij leven nu hier in de toekomst ;)
Eigenlijk waren pap en ik kapot. Maar we wilden toch ook wat rekken en strekken, beetje onze slaapspullen zoeken. En toch proberen om te pitten. Het begon al licht te worden. Mijn luiken waren zwaar....
pap lag echt al te ronken, nadat ie netjes onder z'n klamboetje was gaan liggen. :') stoeiende muzungu.
Overigens, geen vieze dikke numba/onvriendelijke dragonflies gezien. Gelukkig maar ik hou niet van insectjes..
Kut.. het is al 07.00u oh m'n horloge nog op muzungu time. Ik heb heel even geslapen. Het was dus al 08u. Pap was aan t rommelen, ik heb even wat filmpjes gemaakt. Bas en mam laten weten hoe t met ons gaat. Snel de boel weer opladen.
Dat moment.... dat je je stekkerdooslampje oranje licht ziet geven, is als een boterham met kaas kunnen eten in Uganda. Fijn, lekker!
21 oktober Vrijdag.
Merel ontmoeten we nog voor we naar de markt gaan. Pakketje afgegeven. Merel zo blij als een ugandees met een ballon bij t zien van een zak choconoten :) zo leuk !
Hopelijk coel je je snel beter meissie ! Beterschap!
We gaan met Andrew in de auto (hij heeft een witte, Toyota ofcourse Bas :) ) en is pittig motortje ! Mooi! Met beetje traffic zie je eigenlijk hoe de verkeerschaos is in Kampala.
Ik heb de videocamera aan staan. Hop, "daar ging weer een leven" hihi kan mij herinneren dat Marjorie en ik des tijds telden, we hadden 7 levens op een rit van 4 uur.. :p
Het ging goed. Ik vind het erg leuk om te filmen, heb m'n Nikon foto camera ook nog niet uitgepakt, komt in Masaka wel.
We komen aan bij de womanscraft market. Ohhh ik word daar zo hebberig van he ;)
Pap koopt wat kerstitems en ik heb jawel....
Voor mijzelf iets gekocht. Een fiets.
Ga hier niet over uitwijden, sommigen weten wat "de fiets" voor mij voor betekenis heeft in mijn herstel en in therapie.
Ik heb mijn eigen fietsje die ik in NL had, weggegeven aan iemand die naar Uganda ging. En zij heeft ook iets/ wij samen met de fiets.
Hoe tof, nu klopt het allemaal weer. :)
We gaan lunchen bij "the crocodile". We "genieten" van geluidsboxen die op standje te hard/kraak staan en luisteren tijdens de lunch naar een "strepsil behoeftige stem" en over God sprekende man.
Najaa... spreken....
haha we laten em lekker lullen . Andrew irriteert zich hier vreselijk aan, aan pusherige mensen :p leuk , we raken in gesprek.
Andrew js zon lieverd, wil Nederlandse woordjes leren en ik leer zijn luganda beter begrijpen. We hebben lol en grappen om:
"Lekker kontje " in Luganda " balungi cabina"
Ook oefenen we wat dieren namen in Nederlands en luganda.
Ik heb quacamole gegeten en flensh flies. (Frietjes). Pap en Andrew aten een rib, met ... geen iedee wat er nog meer bij zat. :')
Ik was zo aan het genieten van de knal oranje fanta <3
We zijn hierna naar de andere kant zuidelijker v Kampala vertrokken. Op naar een zakencontact van pap. Die order heeft gemaakt voor 50 a 60 barkclothes mappen. Prachtig spul.
We gaan hierna naar Masaka rijden. Omstreeks 16.00u rijden we met een beetje drukte maar geen file, weg uit druk Kampala.
Mijn ogen worden zwaar. Ik kan niet in slaap vallen want er zijn elke keer beelden die mij wakker houden. Lieve kleine ugandeesjes... drukte.. kraampjes.. gatenkaaswegen/free africanmassageroads .. doodmoe komen we aan jn Masaka.
Voor het donker.
Andrew is echt een FANTASTISCHE driver!!!!!!! Ik geniet van de africanstyle en bedenk mij dat (ja bas... ik hoor je denken) mijn rijkunsten hier best goed vn pas komen ;)
Ik ben oplossingsgericht achter t stuur. :p
We zijn in Masaka. Ooih yeah baby!!! Rose Stella en harriet en Joan, staan luid en joelend op ons te wachten en komen aangestormd . Wat heb ik Roos en Stella gemist !! Ik voel de warmte van hun knuffel en enthousiasme leeft me helemaal op!!
Vermoeidheid ligt meteen even in de lade ;)
Ik zie ook een man met een kransje ..
het is Theo! En ik hoor Jopie. Van beide krijg ik een dikke knuffel en Jopie is door t dolle heen als ze van papa een stuk KAAS krijgt.
Haha blijft hilarisch. Kaas in Uganda.
;) we zijn Hollanders. Ja.. echt.. we hebben ook koffie mee. Hihihuhi .
We hebben een rustige avond. We proberen of we voldoende bereik hebben en de airtime opgeladen. Ik gooi er even een filmpje uit voor Bas. :) hij weet ook, hoe knotsgezellig we t hebben en hoe et bij Joseph is.
Jullie krijgen allemaal de groetjes mam, tam bas!
De jjajja/oma florance, is helaas overleden tijdje teryg. Het raakte me. Ze was zon lieverd. M'n Ugandese oma. Ze is ruim 80 geworden !
We kletsen nog even aan tafel buiten. Grappen en grollen. Pap krijgt telefoon voor de zakelijke djngen voor de barkclothes en Andrew vertrekt naar huis. Ik bedank em nog voor de fijne dag. Wens hem een goede sula balungi (nacht/slaap kekker)
En kan het niet laten om even bij de Sisters TE roepen : eeeyeee oooehee. En hoor ze al weer lachen. Ik zit in hun kamertje op bed. Ik vertel over bas Tamara en mam. Ze maken geluiden zoals ahhh... eeehhh oeehh. En dan "thank you sister". :) ze zijn jullie niet vergeten hoor!
Maar wat ik zo fijn vind, is dat ik zo in m'n gevoel zit! :) op zich een mooie ontwikkeling ook op therapiegebied.
Rose merkte op dat ik mijn bord leeg had gegeten vanavond. Ik leg ze uit wat er gaande was en hoe ik nu in herstel ben, na de eetstoornis.
Ik voelde mij wel op m'n gemak en merkte wel dat ze a sorry for me hadden.. maar ik kon t wel weer loslaten. Het doet me zo goed dat ze zo oprecht en eerlijk zijn.
Ze zijn lief en zorgen voor me en houden van mij. Ik voel dit...(is nieuw mbt lichaamsbeleving)
We sturen Tamara Bas en Mam een voiceclipje en zingen ze welterusten. Eindelijknaar bed! (22.30u)
Open m'n bed...
1 dikke lange (zo groot als een lange vinger koek) KAKKERLAK die swingend m'n bed uit komt hobbelen.
Ikke gillen. Verwacht dit niet, dus eng, dus AAAH!
Pap vraagt wat er is(ligt in andere kamer) ik roep, KAKKERLaAAAhk!!
Harriet js ondertussen op mijn kleine schrikgelyidjes afgekomen.
Probeert em uit m'n schoen te vissen, maar hij hobbelde papa z'n kamer in. Kut.. die kakkerlak leeft dus nog... iew iew iew.
Ik ben echt extreem bang merk ik. En zit nog even (voelt heel sneu dit) nadat Harriet mijn klamboe instopte en ik veilig in m'n net zat, op bed... zit jk zeker nog 10 min om mij jeen te kijken..
ik stel mijzelf gerust..
sanne, het js oke. Je bent veilig. Je bent nu in Masaka. Je ben dood moe. Je mag slapen.
Morgen voel je je een stuk beter.
22 oktober Zaterdag:
Om 09.00u schrik ik wakker.
Papa komt m'n kamer binnen en maakt me wakker. Het bekende ritueel, "nouhou ik wil bog niet wakker worden volgt ".
Echter, was pap zo slim, hij vroeg if jk koffie wilde. Haha, ja!
Ik wil uit bed stappen, pap zegt wil je koffie op bed?
Oh heerlijk zeg ik!! Wat lief!
Ik geniet. Zie Jopie en Theo de trap af komen vanuit mijn raam. Ik zwaai goedemorgen en klets even met Rose.
En typ de blog af. Ga nu aankleden en boodschappen doen met Joseph.
Vandaag naar de kapper ;)
En relaxen.
Morgen naar Lwengo!
Kus !
Sanne
Ps foto's volgen later.
De reis:
Keurig op tijd vertrokken uit Amsterdam, er moesten nog koffers van iemand uit et vliegtuig gepakt worden. En er was een passagier die te laat was en die koffertjes moesten er dus weer bij.
Ik heb nog een mac poeder gekocht
We gingen iets over 16.00u de lucht in.
Onderweg naar Cairo.
Toch nog een glutenvrije maaltijd special order kunnen regelen. T was trouwens kip met rijst en een prima kruidencombinatie met boontjes en wortels.
In het vliegtuig heb ik weer eens de muziekjes kunnen luisteren die op mijn IPod touch stonden .
Ik heb nog een appel van de steward gehad.(ja ik had nog trek en t toetje was niet glutenvrij-sanne proof)
En een dikke sorry toen hij een glas cola over mijn macbook gooide.. :(
Ik hoop maar dat het geen problemen geeft.
Ik voelde eigenlijk ineens een warme gloed.
M'n hart begint sneller te kloppen ... Uganda is echt Heel erg dichtbij ! Helemaal toen we flink moesten haasten.
Ons vliegtuig naar Cairo had vertraging opgelopen. Pap en ik moesten dus flink in de benen komen en doorsprinten.
Daar stonden we dan, op een wildvreemde luchthaven ... "there is no time lady" de veiligheidscontrole was niet super streng.
Met riem, bergschoenen en laptop camera in de tas en al heb ik de security check prima doorlopen. Pap daarentegen, moest 1 aansteker inleveren. Dikke onzin want het doosje lucifers in z'n zak was geen probleem :')
Om 21.45u gingen we weer boarden. Ook in dit vliegtuig kregen we een hot meal. Helaas hier geen lekkernij voor mij. Dus heb ik maar een beetje gegeten van m'n meegebrachte foodies / lees: uitgedroogde glutenvrije ontbijtkoek.
Pap slaapt wat ondertussen. Ik kan niet slapen. Ik luister naar Josh Groban. Wat een mooie stem heeft hij. "You raise me up". Prachtig lied. Ik luisterde dit nummer heel vaak toen ik in mijn diepte punt van mijn eetstoornis zat.. het doet mij even bibberen..
niet te geloven dat ik zo mocht groeien. Nu naar Uganda kan!
Enfin.. verder.
Ik schrijf in m'n boekje en droom in gedachten af naar de kindjes in Lwengo. Naar de "sisters" in the backpackkers... naar Andrew die ons komt ophalen. Naar andere Nederlanders die (Theo en Jopie) we kaas gaan brengen :)
En naar onze Puttense Merel, in Kampala, waar we een pakketje voor meenemen..
De 2e vlucht ging prima. We komen on time aan in WARM Entebbe. Pap maakt een selfie van ons met ons "vliegmachien".
Haha er was in het vliegtuig, een rij stoelen voor ons, een Ugandese en dame uit Rwanda, die met mij op de foto wilde. Muahaha ik moest lachen.. toch ziet men hier een Bounty :p
Enfin, Ook onze koffertjes en T'tasssn zijn keurig heel op de band aangekomen. (Sealen is trouwens best prijzig !)
Ik kijk pap aan. Wauw. We zijn er!
Visum 50$ (schijnt vorig jr 100$ te zijn geweest) maar het is gelukt. Ik begon al weer ugandees te kletsen en dat doet een ugandees goed :) ze verwachten het niet dus des te groter de verbazing.
Eerst nog heeeeel nodig plasssn. (Mam, ik moest zo nodig als bij de stupa :') )
Overigens werken pap z'n tabletjes goed hoor. "Zeikerd" ;) op Schiphol hebben we wel 4x toilet bezocht :p
Toen t poortje door naar Andrew. Ahhhh dat was zo fijn!!!!! Een dikke knuffel en gewoon dat vertrouwde gezicht, stem, hij was het echt ! En bracht ons veilig naar een lodge in Kampala. We probeerden nog quacamole te "orderen" maar dat was helaas niet mogelijk. Het was 05.15 inmiddels, er is +1 uur tijdsverschil met Nederland. Wij leven nu hier in de toekomst ;)
Eigenlijk waren pap en ik kapot. Maar we wilden toch ook wat rekken en strekken, beetje onze slaapspullen zoeken. En toch proberen om te pitten. Het begon al licht te worden. Mijn luiken waren zwaar....
pap lag echt al te ronken, nadat ie netjes onder z'n klamboetje was gaan liggen. :') stoeiende muzungu.
Overigens, geen vieze dikke numba/onvriendelijke dragonflies gezien. Gelukkig maar ik hou niet van insectjes..
Kut.. het is al 07.00u oh m'n horloge nog op muzungu time. Ik heb heel even geslapen. Het was dus al 08u. Pap was aan t rommelen, ik heb even wat filmpjes gemaakt. Bas en mam laten weten hoe t met ons gaat. Snel de boel weer opladen.
Dat moment.... dat je je stekkerdooslampje oranje licht ziet geven, is als een boterham met kaas kunnen eten in Uganda. Fijn, lekker!
21 oktober Vrijdag.
Merel ontmoeten we nog voor we naar de markt gaan. Pakketje afgegeven. Merel zo blij als een ugandees met een ballon bij t zien van een zak choconoten :) zo leuk !
Hopelijk coel je je snel beter meissie ! Beterschap!
We gaan met Andrew in de auto (hij heeft een witte, Toyota ofcourse Bas :) ) en is pittig motortje ! Mooi! Met beetje traffic zie je eigenlijk hoe de verkeerschaos is in Kampala.
Ik heb de videocamera aan staan. Hop, "daar ging weer een leven" hihi kan mij herinneren dat Marjorie en ik des tijds telden, we hadden 7 levens op een rit van 4 uur.. :p
Het ging goed. Ik vind het erg leuk om te filmen, heb m'n Nikon foto camera ook nog niet uitgepakt, komt in Masaka wel.
We komen aan bij de womanscraft market. Ohhh ik word daar zo hebberig van he ;)
Pap koopt wat kerstitems en ik heb jawel....
Voor mijzelf iets gekocht. Een fiets.
Ga hier niet over uitwijden, sommigen weten wat "de fiets" voor mij voor betekenis heeft in mijn herstel en in therapie.
Ik heb mijn eigen fietsje die ik in NL had, weggegeven aan iemand die naar Uganda ging. En zij heeft ook iets/ wij samen met de fiets.
Hoe tof, nu klopt het allemaal weer. :)
We gaan lunchen bij "the crocodile". We "genieten" van geluidsboxen die op standje te hard/kraak staan en luisteren tijdens de lunch naar een "strepsil behoeftige stem" en over God sprekende man.
Najaa... spreken....
haha we laten em lekker lullen . Andrew irriteert zich hier vreselijk aan, aan pusherige mensen :p leuk , we raken in gesprek.
Andrew js zon lieverd, wil Nederlandse woordjes leren en ik leer zijn luganda beter begrijpen. We hebben lol en grappen om:
"Lekker kontje " in Luganda " balungi cabina"
Ook oefenen we wat dieren namen in Nederlands en luganda.
Ik heb quacamole gegeten en flensh flies. (Frietjes). Pap en Andrew aten een rib, met ... geen iedee wat er nog meer bij zat. :')
Ik was zo aan het genieten van de knal oranje fanta <3
We zijn hierna naar de andere kant zuidelijker v Kampala vertrokken. Op naar een zakencontact van pap. Die order heeft gemaakt voor 50 a 60 barkclothes mappen. Prachtig spul.
We gaan hierna naar Masaka rijden. Omstreeks 16.00u rijden we met een beetje drukte maar geen file, weg uit druk Kampala.
Mijn ogen worden zwaar. Ik kan niet in slaap vallen want er zijn elke keer beelden die mij wakker houden. Lieve kleine ugandeesjes... drukte.. kraampjes.. gatenkaaswegen/free africanmassageroads .. doodmoe komen we aan jn Masaka.
Voor het donker.
Andrew is echt een FANTASTISCHE driver!!!!!!! Ik geniet van de africanstyle en bedenk mij dat (ja bas... ik hoor je denken) mijn rijkunsten hier best goed vn pas komen ;)
Ik ben oplossingsgericht achter t stuur. :p
We zijn in Masaka. Ooih yeah baby!!! Rose Stella en harriet en Joan, staan luid en joelend op ons te wachten en komen aangestormd . Wat heb ik Roos en Stella gemist !! Ik voel de warmte van hun knuffel en enthousiasme leeft me helemaal op!!
Vermoeidheid ligt meteen even in de lade ;)
Ik zie ook een man met een kransje ..
het is Theo! En ik hoor Jopie. Van beide krijg ik een dikke knuffel en Jopie is door t dolle heen als ze van papa een stuk KAAS krijgt.
Haha blijft hilarisch. Kaas in Uganda.
;) we zijn Hollanders. Ja.. echt.. we hebben ook koffie mee. Hihihuhi .
We hebben een rustige avond. We proberen of we voldoende bereik hebben en de airtime opgeladen. Ik gooi er even een filmpje uit voor Bas. :) hij weet ook, hoe knotsgezellig we t hebben en hoe et bij Joseph is.
Jullie krijgen allemaal de groetjes mam, tam bas!
De jjajja/oma florance, is helaas overleden tijdje teryg. Het raakte me. Ze was zon lieverd. M'n Ugandese oma. Ze is ruim 80 geworden !
We kletsen nog even aan tafel buiten. Grappen en grollen. Pap krijgt telefoon voor de zakelijke djngen voor de barkclothes en Andrew vertrekt naar huis. Ik bedank em nog voor de fijne dag. Wens hem een goede sula balungi (nacht/slaap kekker)
En kan het niet laten om even bij de Sisters TE roepen : eeeyeee oooehee. En hoor ze al weer lachen. Ik zit in hun kamertje op bed. Ik vertel over bas Tamara en mam. Ze maken geluiden zoals ahhh... eeehhh oeehh. En dan "thank you sister". :) ze zijn jullie niet vergeten hoor!
Maar wat ik zo fijn vind, is dat ik zo in m'n gevoel zit! :) op zich een mooie ontwikkeling ook op therapiegebied.
Rose merkte op dat ik mijn bord leeg had gegeten vanavond. Ik leg ze uit wat er gaande was en hoe ik nu in herstel ben, na de eetstoornis.
Ik voelde mij wel op m'n gemak en merkte wel dat ze a sorry for me hadden.. maar ik kon t wel weer loslaten. Het doet me zo goed dat ze zo oprecht en eerlijk zijn.
Ze zijn lief en zorgen voor me en houden van mij. Ik voel dit...(is nieuw mbt lichaamsbeleving)
We sturen Tamara Bas en Mam een voiceclipje en zingen ze welterusten. Eindelijknaar bed! (22.30u)
Open m'n bed...
1 dikke lange (zo groot als een lange vinger koek) KAKKERLAK die swingend m'n bed uit komt hobbelen.
Ikke gillen. Verwacht dit niet, dus eng, dus AAAH!
Pap vraagt wat er is(ligt in andere kamer) ik roep, KAKKERLaAAAhk!!
Harriet js ondertussen op mijn kleine schrikgelyidjes afgekomen.
Probeert em uit m'n schoen te vissen, maar hij hobbelde papa z'n kamer in. Kut.. die kakkerlak leeft dus nog... iew iew iew.
Ik ben echt extreem bang merk ik. En zit nog even (voelt heel sneu dit) nadat Harriet mijn klamboe instopte en ik veilig in m'n net zat, op bed... zit jk zeker nog 10 min om mij jeen te kijken..
ik stel mijzelf gerust..
sanne, het js oke. Je bent veilig. Je bent nu in Masaka. Je ben dood moe. Je mag slapen.
Morgen voel je je een stuk beter.
22 oktober Zaterdag:
Om 09.00u schrik ik wakker.
Papa komt m'n kamer binnen en maakt me wakker. Het bekende ritueel, "nouhou ik wil bog niet wakker worden volgt ".
Echter, was pap zo slim, hij vroeg if jk koffie wilde. Haha, ja!
Ik wil uit bed stappen, pap zegt wil je koffie op bed?
Oh heerlijk zeg ik!! Wat lief!
Ik geniet. Zie Jopie en Theo de trap af komen vanuit mijn raam. Ik zwaai goedemorgen en klets even met Rose.
En typ de blog af. Ga nu aankleden en boodschappen doen met Joseph.
Vandaag naar de kapper ;)
En relaxen.
Morgen naar Lwengo!
Kus !
Sanne
Ps foto's volgen later.
-
22 Oktober 2016 - 17:09
Rianne:
Wat gaaf om te lezen en wat schrijf je dit mooi!! Tof om zo een kijkje te hebben in deze zo bijzondere reis voor je!
Geniet en heb t goed!! Tof dat je zo kan voelen, wauw!!
Knuffel vanaf hier;-) -
22 Oktober 2016 - 18:09
Bas:
Wauw, wat een verhaal weer. Kan wel zien dat je het goed naar je zin hebt!! ;) je rijdt overigens goed hoor, mag alleen af en toe wat minder snel! Haha. -
23 Oktober 2016 - 00:50
Marga:
Een prachtig verhaal weer. Ik herken weer de blogs die je maakte in 2012 en die ik elke keer uitprintte tot het een heel boekwerk was geworden. In elk geval straal je weer. Geniet er maar van samen met je paps en wees wel voorzichtig alstublieft!
Goeie reis morgen naar Lwengo en doe daar iedereen de groeten en twee geweldig dikke knuffels voor Tonny en Phoebe!
Kus mam, die geweldig meeleeft met wat jullie beleven. -
23 Oktober 2016 - 09:45
Bert:
Wat een mooi verhaal, zo goed omschreven dat ik me weer even terug voelde in Uganda! Dank je wel en veel mooie momenten daar met je vader! -
23 Oktober 2016 - 10:59
Yvette:
Ben heel benieuwd hoe het voor je is om weer terug te zijn bij 'jouw' project Lwengo. Nog een fantastische tijd gewenst! -
23 Oktober 2016 - 23:10
Marjorie:
Geniet, geniet en geniet!!!
Alleen de gedachte aan de geuren doet me al bibberen..
Geef iedereen een dikke kus van me en geniet voor mij erbij!
Pas goed op de levens:)
Xxxxx -
24 Oktober 2016 - 10:45
MzunguOetZitterd:
Sanne wat een heerlijke blog, ik leef zo met je mee door deze leuke verhalen! En wat herkenbaar.. de lampjes, het gemis van een zachte boterham met kaas, de koffie, de kakkerlak en het veilige gevoel in je klamboe maar dan toch nog rond kijken naar alles wat ook maar iets op "beestjes" lijkt XD tis net of ik in de klamboe naast je slaap en de paniek om dat vieze piep beestje kan voelen. Waanzinnig! Met iedere stap die jij zet, voel en geniet ik met jou mee! Ik kijk ernaar uit je volgende blog te lezen, heel veel zegen en geniet van al het moois wat op jouw rode zand pad komt Xx -
24 Oktober 2016 - 14:52
Marten:
Kanjers, geniet en veel plezier daar! Pieter die koffie op bed mag je er in houden! -
24 Oktober 2016 - 19:13
Jeanet:
Wat schrijf je leuk! Echt op z'n "Sanne's" :D.
Leuk die verhalen. Ik zie het zo allemaal voor me.
Geniet van alles daar! -
24 Oktober 2016 - 22:21
Henk Van Laar:
Wat een geweldige belevenissen! Wat ben je een talent Sanne! Ik denk niet dat je dat beseft. Je kunt heel goed zingen. Heb mijn schoonmama dat clipje laten zien. Ze heeft meestal commentaar, maar zo viel helemaal stil. Ze vond het zo mooi! Maar je kunt ook nog goed schrijven. Je maakt prachtige foto's! Je bent werkelijk heel uniek. Nu is het hier bijna nacht! Denk er aan dat er Iemand is die je niet vergeet en je altijd ziet. In welk land je ook bent. Welke taal je ook spreekt. Terwijl ik je naam schrijf weet Hij dat er voor je gebeden wordt. Ga nu maar slapen. Welterusten Sanne!
-
25 Oktober 2016 - 16:32
Charlotte:
Hey Sanne, wat goed en leuk om te lezen dat jullie het zo goed hebben daar! Ik heb ook al zoveel geweldige foto's en filmpjes voorbij zien komen :) en geniet ervan nog even ! Liefs Charlotte
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
